Park Bajka (Błonie)

Środa, 10 czerwca 2015 · dodano: 13.06.2015 | Komentarze 2

Dzisiaj pojechaliśmy we trójkę do Błonia... 25km machnięte na raz, bez rozwałek, postojów na placach zabaw. No dobra, były krótkie stopiki na kwiatki, był krótki postój pod sklepem na zakup chleba, kajzerki i drożdzówki (chyba przybył nam nowy kultowy sklepik na wyjeździe z Baranowa). Kluski z fotelika nie wyjmowaliśmy i po chwili dalej w drogę. Udało się :-)

Chabry są fajne, ale tak naprawdę makami sięzachwyciła




- Tata, to są rumianki, czy te drugie?
- To są margerytki.



Park Bajka, odkryliśmy go jesienią zeszłego roku, kilka miesięcy po otwarciu (pod konie lata 2014) i od tej pory planowaliśmy wybrać się tam z Kluską, dziś się udało.



Ooo! Co ja widzę!



Ta sieć jeszcze trochę za duża dla Kluski, albo Kluska na nią za mała... chciała się chyba dostać do tych wielgaśnych zjeżdżalni ze szczytu sieci. Jeszcze trochę musi poczekać.



Kulki są fajne, najpierw chciała jedną ruszyć bo myślała że to piłki, ale jak się nie udało to chodziła po nich skacząc z jednej na drugą (oczywiście z moją pomocą). Są też wygodne do siedzenia.




Sporo czasu spędziliśmy na placu zabaw dla maluchów, niestety zrobiła się lampa, a plac jest w większości na słońcu... a i tak dziś było nieco chłodniej, wybraliśmy się tu między falami upałów.



Trzeba było przetestować wszystkie zjeżdżalnie (nie takie duże jak z sieci... wzdech)




Majtkohuśtawka



No i oczywiście długo i kilka razy siedzieliśmy w piaskownicy, gdzie jest taki fajny stolik z sitkami i dziurkami do przesypywania piasku i obrotowym dolnym blatem.




- Patataj!



Ogródek dźwiękowy
- Mama graj na cymbałach, tata na bębenkach, a ja tańczę




- Uff... trzeba odpocząć i golnąć sobie... ale mama, nie opierniczaj się tylko graj!



-Dobra, ja też onapinksztalam w cymbały



Wioska indiańska (dalej jest druga eskimoska, ale za lutrami i Kluska tam nie dotarła), tam jest nawet totem z herbem... Bolimowa ;-)







Początkowo musieliśmy oboje latać za Kluską, ale potem udało się na zmiany - jedno biegało za Kluską, a drugie odpoczywało w cieniu przy rowerach. Przy okazji zrobiłem kilka fotek - ogrodzenie, kosz na śmieci...




Krzywe lustra...  ale Kluska się przestraszyła swojego odbicia i potem ich unikała.



To się nazywa murek interaktywny... są w nim co jakiś czas ławki, a poza tym służy dzieciakom do biegania jako tor z przeszkodami. Genialne w swojej prostocie




Wspomniana wioska eskimoska (oficjalnie nazywa się Igloo).



Okolice fontanny i siłowni - tam są głośniki i leci z nich muzyka... jesienią trafiliśmy jak puszczali jakieś starocie, ale dziś niestety współczesne polskie dicho, muzycznie bardzo prymitywnie, a teksty gorsze od najdurniejszego disco polo. Niestety musieliśmy tu spędzić sporo czasu, bo jakby nie było to jednak muzyczka i Kluska musiała swoje odtańczyć. Ale uszy więdły.

Ten obudowany drewnianym szkieletem budynek w tle to wypożyczalnia buli i sprzętu do ping-ponga, oraz WC.




- Szach mat! A dlaczego koni nie robi patataj?



Stojakami rowerowymi też da się bawić.



Ułamek sekundy na leżakowanie i biegamy dalej



Pora coś zjeść... tu mała dygresja - takie małe mleczka smakowe 200-250ml ze słomką  (waniliowe, truskawkowe, czekoladowe) można bez problemu kupić, ale dużo trudniej kupić bezsmakowe (to znaczy na paragonie jest nadal że to "mleko smakowe", śmiejemy się że o smaku mleka). One są idealne na wyjazdy takie jak ten, w awaryjnych sytuacjach nawet dawaliśmy Klu te smakowe choć są strasznie dosładzane... dopóki nie odkryliśmy, że w Biedronce da się dostać takie kartoniki 200ml ze zwykłym mlekiem. W innych sklepach nie widziałem, były tylko smakowe, a mleko mlekowe było od 500ml bez słomki.



Powrót do biegania




Fontanna... zaraz po wejściu Klu zamoczyła końcówki spodenek, zaczęła marudzić i chciała  wychodzić. Ona tak ma, że jak ma mokrą plamkę, to trzeba jej wytrzeć, a najlepiej zmienić ubranko. Na szczęście udało się jej wytłumaczyć, że skoro ubranku już i tak jest mokre, to niech sobie tutaj pobiega, niech moczy, a na koniec przebierzemy się w suche rzeczy. Nie była początkowo przekonana, temat kilka razy wracał, ale generalnie udało się ją namówić do kontynuacji zabwawy w fontannie.





Rzeka płynąca spiralnie ze szczytu fontanny



Mimo że spędziliśmy tam 4,5 godziny, Kluska była już zmęczona, to i tak nie obyło się bez awantury gdy chcieliśmy wracać. Zasnęła nam zaraz za Błoniem i spała do samego domu, czyli 20km z hakiem.



Tak na marginesie, Park Bajka bierze udział w plebiscycie Modernizacja Roku 2014 (link), ak to z tymi głosowaniami internetowymi jest to już wiemy, ale jeśli macie konto na facebooku, to warto zagłosować na Park Bajka, bo to faktycznie kawał  dobrej roboty (tutaj głosowanie na park)


.

Do wujka-dziadka podlać kwiatki

Wtorek, 9 czerwca 2015 · dodano: 09.06.2015 | Komentarze 5

Pojechaliśmy dziś do wujka-dziadka Kluski, czyli do brata babci... no i do ciociu-babci (która pochodzi z białostocczyzny... a konkretnie z wioski przy ujściu rzeczki Ślina do Narwi). Trasa trochę naokoło, bo na wprost jest raczej średnio (dopóki wreszcie nie otworzą tunelu z pochylnią przy stacji), a poza tym żeby się trochę przejechać... i nazbierać chabrów dla cioci.



Po przyjechaniu trochę pobiegaliśmy przed domem, potem po domu... a teraz przerwa na kawę, obiad, deser, bujawkę, a właściwie wszystko naraz.




Kolejna zabawa ze sznurkami w wejściu - Kluska łapie jeden z nich, odchodzi kilka kroków i na hasło "rzucaj!" puszcza i cieszymy się gdy uderza w inne.



Powrót do zabaw plenerowych - piłka!!!





No wstawaj! Jasne że możesz, jeszcze trochę!



A potem Kluska dorwała się do konewki i podlała wszystkie kwiatki... raz, drugi, trzeci,... , dziesiąty... siebie przy okazji, więc trzeba było ją przebrać.





Ale krzal w tym ogródku... tata, rzuć się maczetą!



Powrót też przez Międzyborów, zwłaszcza że Kluska zaraz nam usnęła. Dlatego jeszcze wydłużyliśmy pętlę i z Międzyborowa też jechaliśmy naokoło.




Ponieważ to jej pierwszy sen w tym ustrojstwie, to dopiero się uczyliśmy co z tym zrobić. Dało radę przy pomocy dwóch kocyków jakoś jej umościć. Ale przy którymś poprawieniu, gdy kask jakoś dziwnie się zsuwał i przeszkadzał, zrezygnowaliśmy z niego.

Na rynek po truskawki

Wtorek, 9 czerwca 2015 · dodano: 09.06.2015 | Komentarze 5

Wracałem jak żyrardowskie babcie, z siatą truskawek na kierownicy... wczoraj nawet lepiej, bo z dwiema siatami (bo kupiłem dwie łobianki, a dziś tylko jedną).

Jaki waszym zdaniem makaron jest najlepszy do truskawek (z jogurtem lub śmietaną)? Bo według mnie kokardki.

Jordankowy straganik z szyszkami

Poniedziałek, 8 czerwca 2015 · dodano: 08.06.2015 | Komentarze 5

Dziś Kluska w fioletowym kapelutku... bo naoglądała się kreskówki o piratach i założyła piracki kapelusz (normalnie ostatnio nie daje sobie nic na głowę założyć... poza kaskiem)

Kluska ma rodzinne tradycje w handlu... jest prapraprababcia była przekupką warszawską i handlowała sztucznymi, własnoręcznie robionymi kwiatkami. A pradziadek i prababcia mieszkali przy żyrardowskim rynku i handlowali wędlinami (też własnoręcznie robionymi). A Kluska prowadzi na Jordanku straganik ze słynnymi żyrardowskimi szyszkami.

- No i co się dobija, jeszcze nie otwarte, przerwa śniadaniowa.



- Tata chodź, pomożesz mi nazbierać szyszek, bo już się klienci dobijają.



- A teraz szybko z towarem!




- Szyszki przed sprzedaniem trzeba wytresować... trzeba je puścić żeby zjechały ze zjeżdżalni.



- A potem pozbierać z powrotem.



- I jeszcze z większej zjeżdżalni.




- No dobra, otwieramy!



- Czego pan sobie życzy? Może szyszunię?





- Dobra, dawaj czwórkę i są Twoje.



- Gdzie? Przerwa obiadowa, ślepy jest? A poza tym trzeba szyszki policzyć, mamy remont... znaczy ten, no... remanent!

Na rynek

Poniedziałek, 8 czerwca 2015 · dodano: 08.06.2015 | Komentarze 0

A z rynku:
- młode ziemniaczki
- koperek
- truskawki (aktualnie w Żyrku cena truskawek 2,5-5 zł/kg)

A w domu Kluska gra na bębenku



Albo na dwóch

Dzień w hamaku

Niedziela, 7 czerwca 2015 · dodano: 08.06.2015 | Komentarze 2

Uf jak gorąco... postanowiliśmy machnąć się do lasu. Jedziemy sobie wertepem, a w pewnym momencie słyszę lavinkę mówiąc Kluska nie dłub w nosie w czasie jazdy, bo wydłubiesz sobie oko. Omal nie spadłem z roweru.

Trochę był problem z wyborem miejsca, bo jak był w miarę gęsty las liściasty, to straszne krzaki, a jak sosnowy to za dużo słońca... po zrobieniu pętli pojechaliśmy tam gdzie zwykle, niestety sporo plam słońca, ale za to pod dąbkiem kawałek bez krzaków, a po bokach z krzaków tylko jagodziny.

Kluska w jagodach



Ze względu na słońce, lavinka parę razy przewieszała hamak z powrotem w cień... no cóż, trzeba jeszcze poszukać miejsca idealnego.



A Kluska już świetnie daje sobie radę z hamakiem - sama do niego wskakuje i sama z niego wypada... czasem na pysk. Przez jakiś czas mieliśmy taką zabawę, że siedzieliśmy w hamaku, a Kluska na hasło "Kluska wskakuj" wskakiwała do hamaku... a jeśli hasła nie wypowiedzieliśmy, to sama z siebie nie wchodziła, tylko  czekała i marusziła dopóki nie załapaliśmy że mamy powiedzieć wskakuj.





A potem otworzyła mamie biodrówkę i wygarnęła telefon... i nie było już dziecka.



Taki upał, że nie chciało nam się wracać, ale nie byliśmy przygotowani, więc sam podskoczyłem do domu po termos z mrożoną kawą, dodatkowe picie i żarcie.

Po powrocie był powrót do aktywności, bo telefon się rozładował. Było bieganie za piłką, rzucanie, kopanie itp.





A potem kawa mrożona...



Kluska nam się trochę do niej dorwala... chyba trzeba dla niej wozić mrożoną kawę zbożową i kubeczek z kaczuszką (mniejszy od tych), albo kupić jakiś specjalnie dla niej. A że zalała się tą kawą, to musieliśmy ją przebrać.



Hamakowania ciąg dalszy... ale przy Klusce nawet leżąc w hamaku człowiek nie odpocznie, bo toto wskakuje do hamaku, wyskakuje, wygania Cię, każe coś robić itp.

Oto jedna z nielicznych chwil spokoju - żarcie. Najpierw kanapka z dżemem, a potem wyżeranie dżemu prosto ze słoika.





A kuku!



Hej barman, jeszcze raz to samo!



Ale nuuudy...



Posiedzę sobie trochę... tak z 10 sekund



Jedna z ulubionych zabaw Kluski - trzymamy hamak zawinięty w kokon, a ona w środku przełazi z jednego końca na drugi i robi nam a kuku




Przerwa na herbatniczki - poukładane lepiej smakują.



Poza tym było jeszcze sporo biegania, skakania, tańczenia, śpiewania, klaskani, a czasem wszystko naraz. Było bieganie i udawanie samolotu, był pociąg, czyli łażenie za Kluską-lokomotywą. Były cyferki - narysowaliśmy jej cyferki na piasku, a ona po nich skakała (a potem już zupełnie gdziekolwiek), a my liczyliśmy.




W drodze powrotnej prawie nam usnęła... ale rozbudziła się wchodząc po schodach i po chwili trudno było uwierzyć, że to dziecko dopiero co odlatywało w foteliku.


Ufff, jakoś przeżyliśmy i na chwilę koniec z upałami.


.

Wyburzyli nam wieżę ciśnień...

Piątek, 5 czerwca 2015 · dodano: 05.06.2015 | Komentarze 5

Wyjeżdżam z domu, chwilę później widzę radiowóz na sygnale, dalej widzę drugi zatrzymujący się co chwila i wypuszczający policjantów i policjantki którzy zaczynają biec... z innej strony podjeżdża nyska. Normalnie obława jakaś. Być może o to chodziło.

Miałem do umieszczenia w terenie skrzynkę mobilną odwiedzającą wieże ciśnień. Jako że teraz jesteśmy sami z Kluską, to możemy nie mieć czasu podskoczyć gdzieś dalej, więc postanowiłem umieścić w Żyrardowie... pod wieżą ciśnień kolejową skrzynka już była, ale jest jeszcze fabryczna na Bielniku (oto ona)... a właściwie była, bo okazało się że już nie ma. Normalnie szok, często przejeżdżamy przez park, gdzie zza stawu widać Bielnik i wieżę, a my nie zauważyliśmy jej zniknięcia (sądząc po zdjęciach nie ma jej od co najmniej pół roku).




Skoro mowa o obiektach, których już nie ma,  tutaj był kiedyś komin (ten po prawej na tym zdjęciu), ale kominów na Bielniku nie ma już od dawna.



Zrobiłem jeszcze jedną rundkę po okolicy i odnalazłem jakies okopy na wydmach w Międzyborowie.

Kluska and the Numbers

Piątek, 5 czerwca 2015 · dodano: 05.06.2015 | Komentarze 2

Do parku... najpierw trochę karmienia gołębi.



A potem na plac zabaw... tutaj słowo wyjaśnienia, jedną z ulubionych kreskówek Kluski jest Lola and the Numbers (zwiastun). W ogóle od dawna bardzo lubi cyferki - każe nam je wypisywać, nazywać, kolejno wbija z klawiatury (gdy jej włączymy edytor tekstu), ma też apkę-grę gdzie wyświetla się losowo czterocyfrowy numer telefonu do chłopca i musi go z wirtualnej klawiatury wbić.... jak się uda to telefon dzwoni.

Dziś podczas rysowania kredą na tablicy, Kluska zaczęła rysować po ziemi, więc coś mi strzeliło do łba żeby wypisać tam liczby... i się zaczęło.



Kluska zaczęła po tym skakać, a ja mówiłem na jaką cyferkę skoczyła... początkowo trochę losowo skakała, ale potem po kolei (nie narysowałem cyferek by łatwo po nich skakać, szczególnie przeskok z 5 na 6 był trudny - Kluska gdy opanowała kolejność wykonywała go 2-3 skokami). Później mówienie nie wystarczało, musiałem cyferki jeszcze zapisywać na tablicy (i tak 16 razy po kolei) i jeszcze po każdej serii wybierała mi kolor kredy, którym mam teraz rysować.



Z drugiej strony już byłem mądrzejszy i wyrysowałem cyferki po kolei, by łatwo było przeskakiwać między nimi.



Później Kluska się trochę tym znudziła, więc zmiana... teraz pokazywała po kolei cyferki i po każdej skakała. W następnej serii po każdej cyferce łapała mnie za ręce i skakała dookoła mnie. A potem kazała mi stanąć dalej i w następnej serii biegła do mnie i dopiero skakała dookoła mnie. Ufff...





A w domu... Kluska uczy się niemieckiego z małego słowniczka okopowego.



Ach, no i kielonki turystyczne... dziadzia wariag się pewnie ucieszy :-) kiedyś wynoraliśmy zestaw aluminiowych kielonków, Kluska się nimi bawiła i pogubiły się. Wczoraj zdekompletowane znaleźliśmy w szafce i dziś spod zabawek wyszukaliśmy te brakujące i skompletowaliśmy.  A na fotce zabawa w wannie - Kluska polewa ze słonio-konewki.

Testowanie nowego ustrojstwa jeżdżącego Kluski

Czwartek, 4 czerwca 2015 · dodano: 04.06.2015 | Komentarze 1

lavinka jakiś czas temu zakupiła nowe ustrojstwo do wożenia Kluski... ale jakoś do tej pory się nie zabraliśmy za przetestowanie, najpierw leżał nieskręcony, potem lavinka zmontowała ale zostało jeszcze koło do przykręcenia, ale wczoraj dokończyliśmy montażu i dziś mogliśmy sprawdzić jak się jeździ.




A tak to wygląda z mojej perspektywy



Irys! Irysy są do jedzenia, prawda?



Tradycyjna przerwa kawowa w lesie... mama masz



Gul gul gul siooorb!



Trzeba zagryźć herbatniczkiem



Dolewka!







No to pora spalić te kalorie




Kluska w jagodach



Prace drogowe



Przerwa na karotkę



Pora wracać

Do Wiskitek po FTFa

Wtorek, 2 czerwca 2015 · dodano: 04.06.2015 | Komentarze 4

Ostatnio Dombie założył w Wiskitkach quiz związany z I wojną światową...  wczoraj nie miałem czasu się nim zająć, ale dzisiaj rano przy kawie coś tam popatrzyłem, coś tam zaczęło mi świtać, sprawdziłem jakieś wstępne hipotezy. W Opensprawdzaczu* było wtedy 10 prób i 0 trafień. Jednak dopiero popołudniu maiłem czas zająć się tym na poważnie (na liczniku 18 prób i 1 trafienie... oj niedobrze) i szybko złapałem właściwy trop i już za pierwszą próbą uzyskałem trafienie w Opensprawdzaczu. Aż się sam zdziwiłem :-)

Nie mamy co prawda ciśnienia na FTFy, nic na siłę, ale jak się trafi okazja to czemu nie spróbować... a że ktoś w ostatnich godzinach rozwiązał ten quiz (to jedno trafienie, co pojawiło się od rana - obstawialismy Werronę), liczyła się dosłownie każda minuta. Akurat babcia usypiała Kluskę, no to zimne picie do bidonu, rower za drzwi, lavinkę pod pachę i myk do Wiskitek. Dojeżdżamy, odpalami GiePSa, zaczynamy się namierzać, a tu jakiś samochód podjeżdża i zwalnia... ja rzuciłem pół żartem że trzeba szybko szukać, bo Werrona przyjechała. I faktycznie wykrakałem, bo po chwili rudowłosa postać biegła w naszym kierunku. Okazało się, że oprócz kordów ma też podpowiedź (była w quizie, ale my nie mieliśmy już czasu jej szukać)... Dopadła nas zanim znaleźliśmy skrzynkę i dalej szukaliśmy we trójkę. Trochę się jeszcze naszukaliśmy, ale koniec końców to ja znalazłem kesza i to nam przypadł FTF, a Werrona musiała się zadowolić nienumerowanym certyfikatem, bo w końcu grupowo znaleźliśmy i nie wypadało brać certyfikatu dla drugiego znalazcy. A potem dobrą godzinę jeszcze plotkowaliśmy na tematy różne.

*) Opensprawdzacz - skrypt na stronie Opencaching, umożliwiający sprawdzenie współrzędnych skrzynki, które sąrozwiązaniem zagadki. Autor zagadki je udostępnia przez Opensprawdzacza, a rozwiązujący mogą wpisywać to co im wyszło, by sprawdzić czy poprawnie rozwiązali (skrypt informuje czy wpisane współrzędne są poprawne czy nie, ma też licznik dokonywanych prób, oraz ile prób było poprawnych).



Certyfikat FTF




Wymiana skrzynek mobilnych



Cmentarz z I wojny w Wiskitkach... o, tablice naprawili, bo ostatnio napis już zupełnie zniknął.