Keszo-kwiatkowycieczka nad oboma Pisiami

Niedziela, 31 marca 2019 · dodano: 04.04.2019 | Komentarze 2

Kolejna wycieczka keszowo-serwisowa, aczkolwiek udało się jedną nową skrzynkę znaleźć. Dosyć szybko myknęliśmy pierwsze 20k, bo z wiatrem, powrót już mniej w linii prostej, lasami, więcej terenu... żeby nieco uniknąć mordewindu.

Opuszczona chatka.



Zalew Grzymek na Pisi Tucznej, czyli pierwsza większa rozwałka.





Bobry i tu buszowały, a że ścięły ze dwa większe drzewa, mieliśmy na czym wygodnie siedzieć.





Łan śledziennicy skrętolistnej



Łan zawilców gajowych



No udało się wreszcie namierzyć jakąś miodunkę.





Zdrojówka rutewkowata



Złoć żółta



Ziarnopłon wiosenny





Jedziemy dalej - rów przeciwczołgowy



Gdzieś po drodze




Zjechaliśmy jeszcze nad Bobrze Jeziorko (na Pisi Gągolinie) na krótki postój



Ostatnia prosta... eee, znaczy ostatni es-flores.
- Natura nie lubi linii prostych, zwykle są to jakieś esy-floresy, spirale...
- Znaczy, że piesi i rowerzyści to jak najbardziej Natura.

Po Klu na dworzec

Niedziela, 31 marca 2019 · dodano: 04.04.2019 | Komentarze 0

Kwiatkowo-skrzynkowo nad Pisię

Sobota, 30 marca 2019 · dodano: 02.04.2019 | Komentarze 4

Wycieczka po okolicy - najpierw nad Pisię Gągolinę, zobaczyć co tam aktualnie kwitnie. Przy okazji reaktywacja jednej skrzynki, założenie drugiej nowej i dalej już nie nad Pisią, zabranie trzeciej do suszenia.





Rusałka pawik - to nic nowego, już tydzień temu je widziałem, a cytrynki to jeszcze wcześniej. Dziś dodatkowo widziałem bielinka.



Rzut okiem i obiektywem co aktualnie kwitnie - głównie to samo, tylko więcej...no, tylko złoci trochę mniej:



Za to zawilców gajowych już coraz więcej, a i żółte łatwiej znaleźć nie zwinięte w pączek.






Kokorycz



Zdrojówka rutewkowata




Obie



Ziarnopłon wiosenny



Śledziennica skrętolistna



Śledziennica w pokrzywach



Przylaszczka pospolita w dolinie Pisi zasadniczo nie rośnie, trzeba się wdrapać na skarpę i tam w lesie jej poszukać.




Z nowości namierzyliśmy szczyr trwały (chyba), kwiatki chyba jeszcze w pączkach, no i pytanie - męskie, czy żeńskie?




Udało się namierzyć też łuskiewnik różowy





Jakiś robal (oleica, chyba samica)



Wizyta nad bobrzym jeziorkiem (albo bobrowym, jak kto woli).





Po zbudowaniu głównej tamy, Pisia Gągolina wystąpiła z koryta i zatopiła terasę zalewową. Nurt się przeniósł na boki i rozdzielił, największy ciek jest teraz z drugiej strony przy skarpie, a nieco mniejszy tutaj przy tej skarpie.



W międzyczasie bobry zaczęły budować tamy na owych bocznych nurtach. Na przykład jedna była tydzień temu w miejscu z poniższych fotek. Jednak dziś jej nie było, wydawało się że jest w miarę solidna i tak na oko oceniliśmy, że ktoś musiał tę tamę rozwalić... podejrzenia padły na osobę, która na brzegu zostawiła skorupki od jajek.

No to postanowiliśmy zrehabilitować rodzaj ludzki i pomóc pracowitym zwierzątkom, a następnie w czynie społecznym zbudowaliśmy nową tamę.




Solidną - da się po niej przejść na zwalone drzewo.



Jedziemy dalej, odwiedzamy głaz upamiętniający śmierć Tymoteusza Tatara... kiedyś w środku lasu, dziś na skraju ścinki zupełnej, która tutaj doszła do skraju samej rzeki i w ten sposób został zniszczony kolejny piękny zakątek.



Na głazie jest intrygująca inskrypcja "Tymoteusz Tatar Syn leśniczego tutejszych dóbr, rodak ziemi kieleckiej z Włoszczowy, zginął na tym miejscu ze zbrodniczej ręki"



Dawno temu odkryłem ten pomnik nad Pisią, później znalazłem grób Tymoteusza Tatara - na cmentarzu w Radziejowicach, na lewo od kaplicy cmentarnej. Jakiś rok temu, podczas lektury wpisów na fanpage'u Echo Żyrardowskie (wpis 1, wpis 2) o znanym skądinąd bandycie Krwawym  Popielarzu (Aleksander Popielarz), wpadło mi w oko znajome nazwisko... i tak okazało się, że Tymoteusz Tatar został zamordowany właśnie przez Popielarza.





Jak cyklogrobbing, to cyklogrobbing... ot, dwa dziewiętnastowieczne nagrobki - Józef Zmigrodzki




Józefa z Bednarskich Lange (powiększenie)



Mogiły wojenne - jedna imienna (prawdopodobnie cywil, który zginął 8.IX.1939), oraz trzy bezimienne... być może też z 1939r. (przynajmniej część), ale obecne tabliczki wskazują ogólnie na II wojnę.



Tamte mogiły znałem, ale w sąsiedztwie odkryliśmy dziś dwie kolejne. W jednej spoczywa porucznik Wiktor Stevesandt. I odnośnie niego udało się znaleźć kilka informacji. Otóż był absolwentem Szkoły Podchorążych Artylerii w Toruniu, 8 września 1939 został ranny, a rana okazała się śmiertelna (8.IX Niemcy zajęli Radziejowice, które były przy szosie na Warszawę, jeszcze tego samego dnia 4 Dywizja Pancerna dotarła do Warszawy, jednak nie udało się zdobyć stolicy z marszu, zostali zatrzymali na barykadzie przy Opaczewskiej).

"Wiktor Stevesandt wraz z żołnierzami chronił się w okopach w okolicach pałacu, wyszedł na jakiś czas do wsi i już nie wrócił. Nastąpił atak Niemców. Został ranny, sam opatrzył ranę ale wykrwawił się i zmarł. Dom, w którym było jego ciało i ciała innych osób został podpalony. Zmarłych zakopano naprzeciwko szkoły, później po uzyskaniu zgody na ekshumację ich zwłok zostali pochowani na miejscowym cmentarzu. W grobie Wiktora Stevesandta spoczywa jeszcze jeden mężczyzna, którego danych nie udało się ustalić." (źródło: "Nasza Gmina Radziejowice" 7/8.2018 - pdf online)



Kilka grobów dalej jest drugi grób z 1939 - spoczywa w niej Stanisław Tomaszewski, ranny w czasie obrony Warszawy, który zmarł w listopadzie.



Jedziemy dalej, skoro zahaczyliśmy o tematy wojenne - fotka lavinki w hełmie.



A na koniec pączki. Smacznego!

Z klu do przedszkola i na dworzec

Piątek, 29 marca 2019 · dodano: 04.04.2019 | Komentarze 0

Keszowanie z Klu na mieście

Czwartek, 28 marca 2019 · dodano: 01.04.2019 | Komentarze 1

Szybki myk do biblioteki, a potem rundka po mieście i keszowanie.



Na pochyłe drzewo to i Kluska wejdzie.



Gorzelnia... znaczy obecnie Polmos Żyrardów. PMS to chyba skrót od Państwowy Monopol Spirytusowy.

Tutaj opowiadałem jak pracownicy kradli spirytus z fabryki, np. jeden pan wywoził w ramie roweru (pewnie specjalnie uszczelnionej). A kontynuując temat, jak pradziadek wynosił z zakładów lniarskich tkaniny... chudy był, to mógł się obwinąć taką tkaniną i nie zwracał tym na siebie uwagi.



A teraz skrzynka - upamiętniająca obóz jeniecki z 1939 roku (tutaj można przeczytać więcej), znajdował się na terenie stadionu miejskiego... teraz w tym miejscu znajduje się technikum, ale też boisko przy szkole, dzięki czemu można się trochę wczuć w klimat tamtych czasów.

Logowpisy



A to pomnik przy wejściu do szkoły.




Zespół Szkół Zawodowych, obecnie Zespół Szkół nr 1, a od technikum elektrycznego szkołą popularnie była nazywana "Elektrykiem" (w Żyrardowie był jeszcze "Medyk" i "Włókiennik").





Jest jeszcze jedna krata z przyspawanymi napisami - przy bocznej bramie, aczkolwiek teraz tam jest stoś śmieci wszelakich. Oprócz SZS są jeszcze napisy:
- CZ?? MŁODYCH (chyba "czyn młodych", sądząc po resztkach dwóch literek)
- 40 LAT





Na terenie szkoły jest też takie ustrojstwo.




Odwiedzamy jeszcze jeden pomnik związany z 1939.

Do przedszkola i po mieście

Środa, 27 marca 2019 · dodano: 31.03.2019 | Komentarze 0

Topimy Marzannę w Pisi Gągolinie

Środa, 27 marca 2019 · dodano: 28.03.2019 | Komentarze 4

Rano jeszcze śnieg po wczorajszej śnieżycy... to trochę nasza wina, bo nie utopiliśmy jeszcze Marzanny, ale naprawdę nie było kiedy - albo wiatr, deszcz i zimnica, albo Kluska chora, albo my chory. Dziś mimo że dosyć chłodno, to słonecznie i na słońcu było dosyć ciepło, ostatni dzwonek by utopić zimę.

Po drodze rzut okiem na Bielnik.



Pojechaliśmy na glinianki pod Wiskitkami, ale zanim zajęliśmy się robieniem Marzanny, najpierw udaliśmy się szukać skrzynki.
- Gdzie ta skrzynka?
- No mówiłem, że w krzakach po lewej.



Logowpisy



A potem udaliśmy się na cypelek na rozwałkę i zetpety z marzannologii. Nasza Marzanna powstała z rozgałęzionego patyka, trzcin i kilku kawałków sznurka jutowego.

Żniwa, czy inne sianokosy.




Oto ona. Taka trochę Picasso, a trochę Munch (to z kabaretu Potem - skecz można obejrzeć tutaj).




No dobra, nie będziemy je topić w gliniankach, bo nam zima tutaj do grudnia będzie siedzieć... jedziemy spuścić ją z nurtem Pisi Gągoliny.




No to spływaj!



Na kniec jeszcze trochę kwitnących drzew.

Czasem słońce, czasem wiatr, czasem deszcz, czasem grad....

Wtorek, 26 marca 2019 · dodano: 27.03.2019 | Komentarze 2

... w tłumaczeniu na staropolski" "w marcu jak w garncu". Tak, dziś było wszystko - i słońce i wiatr i deszcz i grad i śnieg.

W parku trafiłem na miodunkę plamistą.



Nie budzić kaczek!



Mewy już wstały, na Bielniku można spotkać ich ze dwie pary.




A w domu nie możemy umyć jednego z okien kuchennych, bo od jesieni mieszka tam pajączek. Trochę przytył, zwłaszcza ostatnio gdy częściej coś przez okno wpada. Pierwsza fotka bez śniegu, druga kilka godzin później ze śniegiem (poza tym pająk w czasie obiadu(.




Oto największa dzisiejsza śnieżyca... hmm, chyba w końcu trzeba utopić tę Marzannę.




A poza tym robiliśmy model Hallucigeni.

Z Klu do przedszkola

Poniedziałek, 25 marca 2019 · dodano: 31.03.2019 | Komentarze 0

Glinianki pod Wiskitkami

Poniedziałek, 25 marca 2019 · dodano: 26.03.2019 | Komentarze 0

Zamiast słońca dzisiaj




Glinianki pod Wiskitkami




Na mapie tak się one prezentują... tyle że cegielni już od dawna nie ma i pozostały po niej nieliczne, niezbyt efektowne relikty, a jeziorka są bardziej połączone ze sobą, niż to wynika z mapy - większości przejść między nimi nie ma.



Długi przesmyk... niestety jak widać, trzciny i trawy są mocne popalone, no cóż, jak lokalsi palą ogniska w takim miejscu między suchymi trzcinami, to nie mogło być inaczej. No, część pożarów tutaj mogło być też np. od petów, a że zdarza się sporo debili, to i mogły się zdarzyć celowe podpalenia.




No, tu już prawie koniec cypelka, wszędzie naokoło już tylko woda.



Gliniankowe podbiałki



I gliniankowe bazie w różnym stadium rozkwitu.







Jakby ktoś się zastanawiał, czy bobry się już obudziły.



Wrona. W Żyrardowie praktycznie nie ma wron, jak się trafi to bardzo rzadko i pojedyncza (tak to same gawrony i kawki). Tutaj jedną sztukę spotkałem, chyba taniec i śpiew godowy urządzała, ale drugiego osobnika nigdzie nie widziałem.




Pomost dla odważnych.