Takie sobie grzybobranko

Sobota, 11 maja 2024 · dodano: 13.05.2024 | Komentarze 2

Zwierzakami dnia były dziki. Najpierw spotkałem dorosłego, a jakiś czas później w innym miejscu warchlaka.

Młodego zauważyłem przy drodze kilka metrów ode mnie, nie jechałem zbyt szybko, więc nie nie wykonując gwałtownych ruchów, by go nie wystraszyć poturlałem się dalej, przy okazji rozglądając się, czy w pobliżu nie ma matki (nie zauważyłem). Dziczek kompletnie mnie zignorował, zupełnie jakbym w ogóle nie przejeżdżał, a ja spokojnie się oddaliłem na bezpieczną odległość (dla swojego dobra, jak i zwierzaka). Fotka słaba, bo na dalekim zoomie.



Pojechałem w rejony, gdzie czasem jeżdżę na grzyby i bywa że spotykam żółciaki siarkowe, więc postanowiłem sprawdzić czy jakieś znajdę. No i owszem znalazłem, ale nie za dużo.

Zastanawiałem się, czy ten nie jest za stary, bo gdy po ugotowaniu zamiast być w miare elastczne, robią się kruche, to są już takie sobie w smaku. Początkowo go zostawiłem, ale ponieważ nie znalazłem więcej, to wróciłem po niego. Nie był już taki gumiasto-elastyczny, ale do jedzenia się nadawał.



Później znalazłem jeszcze jednego, ale ten dla odmiany był za młody, taki co świeżo wyrósł jest dla odmiany zbyt gumiasty.



Jesień idzie, nie ma na to rady... chociaż jakby po wiośnie przychodziła jesień, to bym jakoś bardzo z tego powodu nie płakał.



Jeśli chodzi o świdośliwę, to w tym roku będzie słabo. Prawie nie ma owoców na drzewkach, pojedyncze trudno znaleźć, a takich jak na zdjęciu to prawie nie ma... a normalnie to pełno kisci po kilka-kilkanaście owoców. Widać zwariowana kwietniowa pogoda im zaszkodziła, dwa lata temu również praktycznie nie było świdośliwy, a w zeszłym roku się nie wybrałem, bo było za gorąco.



Siódmaczek leśny



Jeszcze można trafić na kwitnące fiołki, ale możliwe że to inny gatunek niż te z kwietnia.



Borówka brusznica też kwitnie



Żarnowiec miotlasty już od jakiegoś czasu, kwiaty są na przemian z wykształcającymi się strąkami.



Ogniczek większy, ostatnio mam szczęście do tego chrząszcza



Trzyszcz polny, fotka taka sobie, ale dobrze że w ogóle jakąś udało się zrobić. W jednym miejscu było ich kilka na drodze, ale odlatywały nim się odpowiednio zbliżyłem, a jak wylądowały na ściółce to uciekały per pedes. Niektóre miały nie tylko brązowe, ale też zielone pokrywy.



Zieleńczy ostrężyniec



Jeśli chodzi o inne motylki, to takie były - to mogą być jakieś wątlaki, lub inne podobne.








Co do gąsienic, to na przykład po spacerze w lesie na butach miałem dwie gąsienice. Tę z lewej na lewym bucie, a tą drugą na prawym.





A tę zauważyłem, gdy stawiałem na ziemi kubek z kawą.



Natomiast gdy zauważyłem poobgryzane liście kruszyny całe w dziurach, to pomyślałem że tam też znajdę jakieś gąsienice... i owszem, ale z kilku krzaczków tylko na jednej udało mi się coś znaleźć, może inne dobrze się ukryły, albo już przepoczwarzyły.



Kwitnąca kruszyna



Zaś na dąbku szypułkowym lub bezszypułkowym znalazłem dwie gąsienice




Taką samą znalazłem na dąbku czerwonym



Łany firletki poszarpanej na łace

MikroZOO nad Pisią Gągoliną

Piątek, 10 maja 2024 · dodano: 12.05.2024 | Komentarze 7

Tytuł robala dnia zdobyła zielonka ukośnica. Bardzo się ucieszyłem, gdy spotkałem tego motylka, bo po raz pierwszy go widzę, a poza tym grzecznie siedziała na liściu i dała się obfocić ze wszystkich stron. Motylek ładny i do tego dosyć charakterystyczny, co dawało nadzieję na identyfikację i rzeczywiście udało się, a jak się okazało, był to mój pierwszy przedstawiciel rodziny rezeliowatych, jaki udało mi się zidentyfikować.





Podejrzewam, że tak cierpliwa znosiła fotosesję, bo po prostu odsypiała nockę. Nie znalazłem takiej wzmianki o jej trybie życia, ale podejrzewam że prowadzi nocny tryb życia. Co prawda należy do rodziny ciem, czyli z definicji motyli nocnych, ale to o niczym nie świadczy, bo wiele ciem prowadzi dzienny tryb życia, albo lata zarówno w dzień i w nocy.

Zielonka była jednak niemrawa, właśnie jakby zaspana, gdy poruszyłem liściem by uzyskać lepszy kadr, to się przewróciła... po chwili co prawda się pozbierała, ale nie zmieniła lokalizacji i nadal siedziała na tym samym liściu. Ba, nawet pół godziny później była w tym samym miejscu.



Świerzbik nakropek, ewentualnie kreskowiak - w tym roku mam szczęście do tego motyla, wcześniej rzadko go spotykałem i ledwie dwa razy udało mi się zrobić zdjęcie, a teraz łącznie z poniższymi dwoma, były cztery spotkania. W sumie łatwo mu się robi zdjęcia, bo też sprawia wrażenie jakby odsypiał.



A tutaj mrówka się zainteresowała co to za dziwny listek. Połaziła sobie po motylku, a potem ruszyła dalej.



Walgina rdestniak już taka cierpliwa nie była, gdy przymierzałem się do fotki od góry i musiałem odgarnąć liście, to niestety odleciała.



A ten to w ogóle wygląda jak strzęp suchego liścia, zwłaszcza z daleka.



Pochwik metriotes lutarea na gwiazdnicy. Bardzo się cieszę, że w tym roku udało mi się zidentyfikować takiego niepozornego motylka, a wiedząc że lubi przebywać na kwiatach gwiazdnicy, to łatwo go namierzyć, z czego korzystam.



Inne owady oczywiście też można spotkać na gwiazdnicy.



Na kwiatkach trzeba jednak uważać, na przykład na kozłku lekarskim czaił się kwietnik. To dosyć ciekawy pająk, bo na białych kwiatkach przybiera kolor żółty, na żółtych - żółty, na czerwonych... eee, w zasadzie to tylko te dwa kolory, więc biały, albo żółty, albo na nich nie poluje. Na fioletowych i różowych przybiera kolor biały i całkiem nieźle się w ten sposób maskuje, co widać na załączonym obrazku.




A teraz chrząszcze - biegowiec osowaty z rodziny kózkowatych. Wspominałem już, że lubię tę rodzinę, bo jest w niej sporo sporawych, charakterystycznych i przez to w miarę łatwych do identyfikacji chrząszczy.




Zgrzytnica zielonkawowłosa, również z kózkowatych.



Fajrant



Łanocha pobrzęcz



Ogniczek większy



Schizotus pectinicornis, z rodziny ogniczkowatych jak ogniczek.




Ampedus elegantulus z rodziny sprężykowatych... a co mi tam, będę na niego mówił sprężyk elegancik.



Jeśli chodzi o sprężyki, to jest wśród nich sporo czarnych z czerwono-brązowymi pokrywami, przez co trudno je zidentyfikować, toteż nie będę próbował przy poniższych dwóch.




To chyba chrząszcz z rodziny pływakowatych, jednak takie maluchy w odróżnieniu od dużego pływaka żółtobrzeżka, są trudne do identyfikacji.



Dobrze znane mi chrząszcze żerujące na liściach leszczyny.



Te mikroskopijne szkieletory to zabielice pokrzywowe, samice. Biały pancerz zaś, to wosk.





I jeszcze takie tam...




Z ważek - coraz więcej pióronogów



Są też świtezianki błyszczące, były już poprzednio, ale nie udało mi się strzelić fotki. Tym razem uwieczniłem samicę, z żadnym samcem się ta sztuka nie udała.



Zerwa kłosowa



Firletka poszarpana jest typową rośliną łąkową, ale w lesie nad Pisią też można pojedyncze sztuki spotkać.



Kosaciec żółty



Kalina koralowa, te większe kwiaty na brzegu są płonne i mają sprawić, że kwiatostan będzie lepiej widoczny. Płodne są niepozorne kwiatuszki w środku.




Miodownik melisowaty



Śluzowiec samotek zmienny, trzy dni wcześniej był jeszcze miękki, teraz już stwardniał. Te, które wtedy były ziarniste, teraz są szare.



A te które były gładkie, teraz są już brązowe.



No i na koniec żółciak siarkowy, ten który poprzednio zostawiłem do podrośnięcia. Owszem podrósł.



Jeśli chodzi o żółciaka, to po wykrojeniu płatów na sznycle zastanawiałem się co zrobić z okrawkami. Kiedyś już dusiłem żółciaka, a teraz zdecydowałem na "kotlety mielone" (równie dobrze można by je nazwać plackami). Skoro to "krab z lasu", to postawiłem na leśne zioła i dodałem czosnku niedźwiedziego, pokrzywy, bluszczyka kurdybanku i szczawiku zajęczego w ilości "dużo".

Chyba były dobre, bo sporo zniknęło zaraz po usmażeniu, na szczęście wyszło ich więcej niż jest na zdjęciach, bo inaczej zniknęłyby wszystkie. Fotki przed i po usmażeniu.

Z wątrobowcem na Ty

Środa, 8 maja 2024 · dodano: 10.05.2024 | Komentarze 4

...a dokładniej z porostnica wielokształtną. Bardzo się ucieszyłem, bo właśnie znalazłem trzecie stanowisko tego wątrobowca i to z dużą ilością tych roślin. Wcześniej wiele razy tu byłem, ale zauważyłem dopiero teraz, a to dzięki temu, że po wykształceniu plemni i rodni na trzonkach jest lepiej widoczny.



Gametofit męski




Gametofit żeński






Porostnica jest dwupienna, poniżej od lewej rośliny męskie, a z prawej żeńskie. Rozróżnić można właśnie teraz w okresie godowym, że tak powiem. Z tego co zauważyłem, tworzy całe płaty, które są albo głównie męskie, albo głównie żeńskie  (przynajmniej tak to wygląda tutaj). Podejrzewam, że to może być efekt rozrastania się jednej roślinki.



Stanowisko to jest obok miejscówki, do której się udałem z nadzieją na jakieś motylki typu plamiec nabuczak, którego rzeczywiście spotkałem, ale z innymi motylkami było słabo... znaczy było kilka, ale uciekły. W sezonie lotu plamca nabuczak spotykam tutaj prawie za każdym razem., tym razem dwa, ale tylko jednemu udało mi się zrobić zdjęcie.

Motylek ten jest o tyle ciekawy, że osobniki różnią się plamkami, zwłaszcza tworzącymi tzw. przepaskę środkową. Ten ma  przepaskę najbardziej zbliżoną do ciągłej, spośród tych które do tej pory spotkałem, Bywa że plamki nie są zlane, tylko każda osobno, a nawet zanikają.



Z innych motylków, to tylko takiego udało mi się uwiecznić.



Oraz jakiegoś chrząszcza.



Przetacznik ożankowy lub jakiś podobny.



Pieciornik, być może piaskowy.



Głóg



Widoczek po drodze



Pamiątka po długim weekendzie.

Wszystko w pyłku

Wtorek, 7 maja 2024 · dodano: 09.05.2024 | Komentarze 13

Pierwszy od jakiegoś czasu dzień, gdy temperatura nie przekroczyła 20 stopni. Trzeba było skorzystać z okazji, że było pochmurno i przyjemnie chłodno, tylko niestety są już komary... no cóż, aura ostatnio prawie jak w lato, a to oznacza krew, pot i łzy. Na szczęście we wtorek dało się założyć długie spodnie, długi rękaw i pełne buty i nie ugotować się, dzięki czemu była ochrona przed pokrzywami i częściowa przed komarami (tak więc krew była), tylko gdy czasami wychodziło słońce, robiło się gorąco (potu zatem też nie zabrakło).

Wszystko w lesie było w pyłku, w większości był zaapewne pyłek sosnowy. Da się go wypatrzeć też na zdjęciach np.  na liściach, a także owadach, bo pokryte było nim w zasadzie wszystko, tylko czasem nie był widoczny.

Rozpoczął się sezon na żółciaki siarkowe, udało się znaleźć pierwszego. Było go sporo, więc część mniejszych zostawiłem do podrośnięcia. Klasyczną potrawą z żółciaka jest sznycel, który w wyglądzie i konsystencji przypomina kurczaka. Można spotkać nazwę "kurczak z lasu", co jest kalką angielskiej nazwy zwyczajowej "chicken of the woods" (co ciekawe, funkcjonuje też nazwa "crab of the woods"). Niektórzy piszą nawet, że smakuje jak kurczak, ale nie mogę się z tym zgodzić, podejrzewam że większość z tych osób nigdy nie próbowała żółciaka.

Żółciak ma intensywny zapach, który niektórzy moga uznać za nieprzyjemny (ale nie siarkowy jak piszą niektórzy, epitet gatunkowy odnosi się do koloru, a nie zapachu). Jednak w większości znika on po obgotowaniu.




A tu drugi, mniejszy żółciak, tym razem na leżącym i próchniejącym pniu drzewa.



Pojawiły się też kolejne śluźnie samotka zmiennego. Tutaj młodszy, jeszcze ziarnisty, a do tego chrząszczyk. Tym małym chrząszczom chyba smakował, bo kilka ich widziałem przy tych śluzowcach.




Starszy i już prawie gładki.



Kwitnie waleriana, znaczy kozłek lekarski. Można niuchnąć na uspokojenie, aczkolwiek nie wiem czy intensywny zapach kwiatów też ma takie działanie, bowiem krople walerianowe nie wyrabia się z ziela, czy kwiatów, a z korzeni.



Łan czosnku niedźwiedziego



W rejonach podmokłych kwitnie kosaciec żółty



A w miejscach nad rzeką gdzie mniej drzew, kwitną jaskry. A te chrząszcze można spotkać także na innych kwiatkach.



Bluszczyk kurdybanek jeszcze trochę kwitnie



Podobnie gwiazdnica wielkokwiatowa, choć to już końcówka kwitnienia. Trudno było było tym razem znaleźć motylki Metriotes lutarea, może z powodu pogody, a może dlatego że kończy się ich okres lotu. Ale dwa się trafiły.



I jeszcze jakiś chrząszcz



Konwalie majowe w pełni kwitnienia



Zaczynają też kwitnąć konwalijki dwulistne




Oraz kokoryczki



Poziomka... w tym miejscu zastanawiałem się, czy te plamy na liściach, to nie uszkodzenia spowodowane przymrozkami, ale okazało się, że to pyłek, tylko że niedawne deszcze chyba zmyły go w większe skupiska.



Rzemlik plamisty z rodziny kózkowatych. To bardzo fajna rodzina chrząszczy, gdyż jest w niej sporo dosyć charakterystycznych, a nawet wręcz efektownych chrząszczy, które nie są zbyt trudne do identyfikacji.




A obok trafił się ogniczek większy z rodziny ogniczkowatych.



Później spotkałem jeszcze jednego.




A to pewnie jakiś omomiłek



Inny chrząszcz o podobnej sylwetce



Jeden z licznych naliściaków z pokrzyw



Wtyk straszyk, a nawet dwa na sąsiednich liściach




Gielas czternastokropek



To nie komar gigant, tylko koziułka wielka (z lewej samica, z prawej samiec), nie należy nawet do uwielbianej przez wszystkich rodziny komarowatych, tylko do koziułkowatych (inna nazwa: komarnice). To największa polska muchówka, tylko ciekawe czy pod względem długości, rozpiętości skrzydeł, czy też rozpiętości odnóży? Pewnie wszystko naraz.




Szwarc muchówka



Farmy mszyc pracują już pełną parą, toteż mrówki muszą się uwijać.



Ten mały szkieletor, to zabielica pokrzywowa, nazwa dosyć dobrze opisuje gatunek, można go spotkać na łodygach pokrzywy.



Gąsienica kuprówki złotnicy



Pająki były



Kosarze też



Ciekawe czyja to wylinka



Gadziogłówki już chyba zakończyły przeobrażanie, bo żadnego nie spotkałem. Sądząc po liczbie wylinek nad rzeką, w tym roku było ich mniej... ale trudno to dobrze ocenić w ten sposób.

Spotkałem też pierwszą wylinkę mniejszej ważki, zapewne pióronoga zwykłego, bo już się pojawiły.



A oto i pióronóg



Ten jeszcze suszy skrzydełka, bo są szkliste.



Jeszcze zgrupowanie takich owadów trafiłem, trudno mi nawet stwierdzić do jakiego rzędu należą, mogą to być nawet motyle, choć mała szansa.




Parka



To tyle jeśli chodzi o owady, było też sporo żab.