Bazowanie w Regetowie 3: Regetowanie

Niedziela, 4 września 2022 · dodano: 19.09.2022 | Komentarze 9

Jakoś tak nie udało się wybrać na żadną wycieczkę i tylko sobie bazowaliśmy... taka leniwa niedziela. No dobra, ja wyskoczyłem rowerem  na jeżyny, niecałe półtora kilometra stokówami stąd, mógłbym z buta ale tak było szybciej, a i tak trochę by się czasu zeszło ze zbieranie. Ale się nie zeszło, bo okazało się, że w tej miejscówce nie ma jeżyn. No cóż, trzeba znaleźć inną.

Poza tym na bazie pusto, wszyscy turyści którzy nocowali, rano sobie poszli/pojechali dalej, czasem ktoś przechodził szlakiem obok, a z rzadka nawet zajrzał na bazę. Mieliśmy wizytę pary, która wracała z Nieznajowej (stąd wiemy, że tam nadal trwa inwazja os), okazało się że dziewczynę poznaliśmy wiosną podczas weekendu remontowego w Teodorówce.

Zaznaczę tutaj, że istotny odsetek turystów na bazie (zwłaszcza tych idących z plecakami) są osoby, które chcą przejść cały Główny Szlak Beskidzki (GSB), czyli ponad 500km. Ostatnio jest to dosyć popularne wyzwanie, już w 2009 gdy tu bazowałem, to miałem turystów idących GSB, ale wtedy tylko czterech przez tydzień i to w lipcu (za to jednego dnia - dwóch idących z jednej strony, a dwóch z drugiej). Teraz są nawet specjalne przewodniki dedykowane GSB - w sumie to dosyć wygodne, bo zamiast targać plik map, jest cienka książeczka z mapami kolejnych odcinków, opisem trasy, atrakcji, także noclegów, gastronomii. Przejrzałem dwa i nasza baza na liście polecanych noclegów.

Tej nocy mamy dwóch turystów, a co ciekawe jednym, z nich był pielgrzym - franciszkanin (w habicie i sandałach) idący GSB. Kluska, która pełni funkcję bazówny (pomaga nam w meldowaniu turystów, oprowadza po bazie mówiąc co, gdzie i jak) będzie miała co opowiadać. Noce bywają zimne, toteż wydajemy koce (baza ma trochę na stanie), czasem po dwa jak ktoś ma cienki spiwór. Największym wzięciem cieszyły się pierwszej nocy, bo było dużo osób, z czego część zmarzła bo wcześniejsza noc była zimna... aż skończyły nam się, ale mieliśmy jeszcze śpiwory starego typu. Podobnie w koc i śpiwór zaopatrzyliśmy starszego turystę, któremu zamókł śpiwór.


Zimny poranek, śniadanie przy ognisku - Kluskę opatuliłem więc ciepłym polarem przewodniczkim.




Poranna kawa



Źródełko i bukiet mięty do zaparzenia (na bazie jest zawsze gar mięty i herbaty do poczestowania turystów)



W ciągu dnia było cieplej, polar niepotrzebny. Właśnie gotujemy obiad (jak się siedzi na bazie, to czas mija od posiłku do posiłku).



Nasz bukiet bazowy. Jak byłem kiedyś bazowym to wprowadziłem tradycję bazowych bukietów*, z tego co widzimy trochę podupadła i bukietów nie było, więc ją przywracamy. Latem wzbogaciliśmy bazę o bukiet, tak samo jak teraz.

*) - aczkolwiek możliwe, że nie ja pierwszy



Ostatnio popularne jest malowanie kamyków i zostawianie ich w ciekawych miejscach. Znaleźliśmy jeden taki na bazie (leżał na ziemi i był ubłocony, prawie nie było widać farby spod błota - umyliśmy go więc i wyeksponowaliśmy). Co ciekawe, kiedyś spotkałem malowane kamyki przy kościele we Mszczonowie, to było w 2011, tyle że nie wiem czy te kamyki mają ze sobą coś wspólnego (zdjęcia tamtych kamyków w tym wpisie).



A to nasz bazowy ptaszek, latem była zięba, a teraz... wychodzi nam na to, że młody rudzik. W następnych dniach mieliśmy dziewczynę, która szła z Akcji Carpatica (obrączkowanie ptaków - działa dosłownie dwie doliny dalej) i wspólnymi siłami zidentyfikowaliśmy go właśnie jako rudzika. Poleciła nam też dwie apki z atlasami ptaków - "Ornito" i "Bird ID".




Codziennie go widywaliśmy na bazie, a Kluska nazwała go Rudek.






O, to chyba smaczny kąsek dla ptaszka.



Bielinek




Pluskwiaczek



Widok na bazę spod jawora



I jeszcze spod świerka