Cyklobibliogrobbing

Środa, 3 listopada 2021 · dodano: 16.11.2021 | Komentarze 5

Najpierw myk do biblioteki we Mszczonowie, gdzie na schodkach wystawa konkursu dyniowego.






To jest dynia-biblioteka.



A to nasza tegoroczna dynia i inne ręczne robótki.



Temat miesiąca w bibliotece.



Dzień był pogodny, ale chłodny, mimo to nadal połowa stojaków pod szkołą była zajęta.



Powrót już nieco naokoło.





O, taka boczna dróżka z pułapkami - pod dywanem z liści jest woda, dobrze że kałuże nie są w 100% pokryte liśćmi, to widać co się pod nimi kryje. Kiedyś w górach, podczas któregoś długiego weekendu listopadowego, szliśmy drogą z koleinami, całkowicie przysypaną liśćmi i w pewnym momencie wpadłem w taką zamaskowaną kałużę... potem już bardziej uważaliśmy i nie szliśmy koleinami (choć to było fajne, bo tam najwięcej zbierało się liści i fajnie się szurało).




Jadę przez Radziejowice, trwa remont dawnej gorzelni, w tej chwili na tapecie jest główny budynek. Na szczęście nie przerabiają tych budynków na jakiegoś potworka (jak bywa przy "remoncie", a bardziej przebudowie i nadbudowie starych, zabytkowych obiektów), już jak postawili kamienno-ceglany mur wiedziałem że chyba będzie dobrze i dotychczas wyremontowane budynki potwierdzają tę opinię.



Pomnik Niepodległości w Radziejowicach. Tabliczki z lato 80. ale sam pomnik może być z międzywojnia (przynajmniej tak mi się wydaje sądząc z wyglądu i porównania do innych tego typu obiektów, które właśnie w międzywojniu były stawiane).




Pałac i park w Radziejowicach




Nowa instalacja w parku porosła już trawą, tak więc prezentuje się dużo lepiej niż na wiosnę.





Zahaczyłem o cmentarz, gdzie odwiedziłem groby wojenne z 1939 roku.






Przy kaplicy odwiedziłem też grób Tymoteusza Tatara.




Wracając z Radziejowic przez las, odwiedziłem jeszcze pomnik upamiętniający miejsce śmierci wspomnianego Tymoteusza Tatara. Ze dwadzieścia lat temu z hakiem, natknąłem się na ten tajemniczy pomnik w środku lasu. Wtedy napis nie był pociągnięty farbą (co miało miejsce rok, czy dwa lata temu), jego odczytanie było trudnym zadaniem i było jednym z obowiązkowych punktów późniejszych wycieczek rowerowych ze znajomymi.

Kiedyś też często tu zaglądałem, bo to był piękny zakątek nad Pisią Gągoliną, jednak w ostatnich latach po wycięciu w pień hektarów lasu czynię to już rzadko (co kilka lat), sam pomnik był kiedyś w środku lasu, a teraz w zagajniku z trzech stron otoczonym porębą i trzeba dobrze wybrać kadr do zdjęcia, żeby widać było że znajduje się w lesie.

Tajemnica tego pomnik wyjaśniła się , po publikacjach na jednym z żyrardowskich fanpage'y, gdzie była opisana historia śmierci Tymoteusza Tatara i jego zabójcy Aleksandra Popielarza (zwanego Krwawym Popielarzem, lub Krwawym Alkiem). Otóż Popielarz trudnił się między innymi klusownictwem w okolicznych lasach i właśnie tam zastrzelił syna leśniczego. Poczytać o tym można w tym wpisie (tam też linki do wcześniejszych wpisów o Popielarzu i zdjęcia).

Tak na marginesie, obława na Popielarza i jego śmierć miała miejsce na wsi pod Żyrardowem, która jest obecnie częścią Żyrardowa, w której mieszkam)




Jeszcze symboliczny pajączek na koniec.