Wszystko w pyłku

Wtorek, 7 maja 2024 · dodano: 09.05.2024 | Komentarze 13

Pierwszy od jakiegoś czasu dzień, gdy temperatura nie przekroczyła 20 stopni. Trzeba było skorzystać z okazji, że było pochmurno i przyjemnie chłodno, tylko niestety są już komary... no cóż, aura ostatnio prawie jak w lato, a to oznacza krew, pot i łzy. Na szczęście we wtorek dało się założyć długie spodnie, długi rękaw i pełne buty i nie ugotować się, dzięki czemu była ochrona przed pokrzywami i częściowa przed komarami (tak więc krew była), tylko gdy czasami wychodziło słońce, robiło się gorąco (potu zatem też nie zabrakło).

Wszystko w lesie było w pyłku, w większości był zaapewne pyłek sosnowy. Da się go wypatrzeć też na zdjęciach np.  na liściach, a także owadach, bo pokryte było nim w zasadzie wszystko, tylko czasem nie był widoczny.

Rozpoczął się sezon na żółciaki siarkowe, udało się znaleźć pierwszego. Było go sporo, więc część mniejszych zostawiłem do podrośnięcia. Klasyczną potrawą z żółciaka jest sznycel, który w wyglądzie i konsystencji przypomina kurczaka. Można spotkać nazwę "kurczak z lasu", co jest kalką angielskiej nazwy zwyczajowej "chicken of the woods" (co ciekawe, funkcjonuje też nazwa "crab of the woods"). Niektórzy piszą nawet, że smakuje jak kurczak, ale nie mogę się z tym zgodzić, podejrzewam że większość z tych osób nigdy nie próbowała żółciaka.

Żółciak ma intensywny zapach, który niektórzy moga uznać za nieprzyjemny (ale nie siarkowy jak piszą niektórzy, epitet gatunkowy odnosi się do koloru, a nie zapachu). Jednak w większości znika on po obgotowaniu.




A tu drugi, mniejszy żółciak, tym razem na leżącym i próchniejącym pniu drzewa.



Pojawiły się też kolejne śluźnie samotka zmiennego. Tutaj młodszy, jeszcze ziarnisty, a do tego chrząszczyk. Tym małym chrząszczom chyba smakował, bo kilka ich widziałem przy tych śluzowcach.




Starszy i już prawie gładki.



Kwitnie waleriana, znaczy kozłek lekarski. Można niuchnąć na uspokojenie, aczkolwiek nie wiem czy intensywny zapach kwiatów też ma takie działanie, bowiem krople walerianowe nie wyrabia się z ziela, czy kwiatów, a z korzeni.



Łan czosnku niedźwiedziego



W rejonach podmokłych kwitnie kosaciec żółty



A w miejscach nad rzeką gdzie mniej drzew, kwitną jaskry. A te chrząszcze można spotkać także na innych kwiatkach.



Bluszczyk kurdybanek jeszcze trochę kwitnie



Podobnie gwiazdnica wielkokwiatowa, choć to już końcówka kwitnienia. Trudno było było tym razem znaleźć motylki Metriotes lutarea, może z powodu pogody, a może dlatego że kończy się ich okres lotu. Ale dwa się trafiły.



I jeszcze jakiś chrząszcz



Konwalie majowe w pełni kwitnienia



Zaczynają też kwitnąć konwalijki dwulistne




Oraz kokoryczki



Poziomka... w tym miejscu zastanawiałem się, czy te plamy na liściach, to nie uszkodzenia spowodowane przymrozkami, ale okazało się, że to pyłek, tylko że niedawne deszcze chyba zmyły go w większe skupiska.



Rzemlik plamisty z rodziny kózkowatych. To bardzo fajna rodzina chrząszczy, gdyż jest w niej sporo dosyć charakterystycznych, a nawet wręcz efektownych chrząszczy, które nie są zbyt trudne do identyfikacji.




A obok trafił się ogniczek większy z rodziny ogniczkowatych.



Później spotkałem jeszcze jednego.




A to pewnie jakiś omomiłek



Inny chrząszcz o podobnej sylwetce



Jeden z licznych naliściaków z pokrzyw



Wtyk straszyk, a nawet dwa na sąsiednich liściach




Gielas czternastokropek



To nie komar gigant, tylko koziułka wielka (z lewej samica, z prawej samiec), nie należy nawet do uwielbianej przez wszystkich rodziny komarowatych, tylko do koziułkowatych (inna nazwa: komarnice). To największa polska muchówka, tylko ciekawe czy pod względem długości, rozpiętości skrzydeł, czy też rozpiętości odnóży? Pewnie wszystko naraz.




Szwarc muchówka



Farmy mszyc pracują już pełną parą, toteż mrówki muszą się uwijać.



Ten mały szkieletor, to zabielica pokrzywowa, nazwa dosyć dobrze opisuje gatunek, można go spotkać na łodygach pokrzywy.



Gąsienica kuprówki złotnicy



Pająki były



Kosarze też



Ciekawe czyja to wylinka



Gadziogłówki już chyba zakończyły przeobrażanie, bo żadnego nie spotkałem. Sądząc po liczbie wylinek nad rzeką, w tym roku było ich mniej... ale trudno to dobrze ocenić w ten sposób.

Spotkałem też pierwszą wylinkę mniejszej ważki, zapewne pióronoga zwykłego, bo już się pojawiły.



A oto i pióronóg



Ten jeszcze suszy skrzydełka, bo są szkliste.



Jeszcze zgrupowanie takich owadów trafiłem, trudno mi nawet stwierdzić do jakiego rzędu należą, mogą to być nawet motyle, choć mała szansa.




Parka



To tyle jeśli chodzi o owady, było też sporo żab.