Testowanie nowych asfaltów do Głazu Mszczonowskiego

Niedziela, 20 października 2019 · dodano: 23.11.2019 | Komentarze 1

Korzystając z nieustająco pięknego października, jedziemy do Głazu Mszczonowskiego... ten głaz trzeba raz na jakiś czas tradycyjnie odwiedzić, a przy okazji chcemy sprawdzić nowe asfalty.





Wyjeżdżamy z Żyrka drogą wojewódzką z koszmarnym ruchem, ale nie chce nam się objeżdżać dookoła, albo tłuc rozjeżdżonymy drogami leśnymi. Jak tylko się daje, uciekamy w boczne asfalty. A tym zdziwko, bo jeden z w miarę nowych asfaltów (no, parę lat już miał), który jednak był marnej jakości i zaczął się coraz bardziej sypać... został na nowo wyasfaltowany. Super.




Jedziemy sprawdzić jedną ze skrzynek przy eSeŁce, szykujemy się do tyrpania na wysypanej tłuczniem drodze, a tu znów zdziwko, drogę z Nowej do Starej Huty też wyasfaltowali. Asfalt się kończy za wsią, a tam okazuje się że został zlikwidowany przejazd przez eSeŁkę, musimy więc przenieść rowery przez tory.



lavinka mówiła o nowym asfalcie z Korabiewic do Woli Pękoszewskiej... bo już jakiś czas temu wyasfaltowali kawałek drogi z Korabiewic i może droga byłaby znośna, ale dalszą gruntówę wysypali tłuczniem, przez co zwykle ją omijałem. lavinka nie pamiętała o tym i ostatnio tam się władowała i zdziwko - nowy asfalt. Do tego przez  Wolą był strasznie zużyty i wertepiasty asfalt i tam też położyli nową nawierzchnię.

Dworek w Woli Pękoszewskiej.






Hubki pionowe na zwalonym drzewie (uczcijmy pomnik przyrody minutą ciszy).



Tutaj rozwałka, przygotowanie i testowanie nowego łuku dla Kluski (bo poprzedni był dla Klu ciut za duży).



Uk i szczały z owijkami z muliny... obmotki są po to, żeby strzały się nie gubiły i by ładniej wyglądały.



Docieramy do Głazu mszczonowskiego, który schowany jest w tej kępie drzew i krzaków. Kiedyś te krzaki zostały wycięte, ale to było z kilkanaście lat temu.



O, jest wydeptana ścieżka, to dobrze, nie będzie trzeba rypać krzakami.



A oto i sam głaz. Głaz Mszczonowski jest największym głazem narzutowym na Mazowszu... aczkolwiek obecnie jest poza granicami województwa mazowieckiego, toteż przy okazji jest też największy w łódzkim (no i drugi co do wielkości w Polsce, no chyba że pod ziemią jest go znacznie więcej, bo nie jest do końca odkopany).




Pięknie się prezentował w opadłych liściach.




Na głazie jest cały ekosystem... z jeziorkiem ciekawe czy są rybki, albo czy lęgną się tu kijanki). Kiedyś spotkałem pana, który łopatą usuwał z tej niecki nagromadzoną ziemię.



Tradycyjna fotka pamiątkowa




I wracamy - serwisówką wzdłuż CMK. Odcinek przy głazie i dalej do wsi Powązki jeszcze nie przebudowany, ale z przetargu wynika, że powinien być, bo jest zamówienie na odcinek aż prawie do samej Pilicy (tutaj ogłoszenie).



Widok z wiaduktu w Powązkach.



Tam przeskakujemy lokalnym drogami do Szelig i stamtąd już świeżo wyasfaltowaną serwisówką (którą ostatnio widziałem i kawałek nawet nią jechałem).



Widok z szosy Mszczonów - Puszcza Mariańska na północ. Tutaj jeszcze serwisówka nie gotowa, ale płyty już zerwane.



Objeżdżamy bocznymi asfaltami i wiaduktu w świnicach taki był widok na południe (edit - obecnie już się tu wyasfaltowało).



Za to na północ już był asfalt, więc postanawiamy go przetestować.



Zrekultywowane mszczonowskie wysypisko śmieci.





Mostek na Okrzeszy i tu asfalt się kończy (ale widać że lada moment będą kładli).



Na szczęście droga dobrze ubita, więc się jedzie w miarę znośnie (a jest niedziela, więc prac nie było).



Żyrardowskie wysypisko.



Tak dojeżdżamy do krajowej 50-tki, jakoś się przebijamy wiaduktem tej koszmarnej drogi na drugą stronę torów, aczkolwiek tam jeszcze nawet nie zaczęli prac na serwisówce i dalej jedziemy już naszymi skrótami.