Muszelki z glinianek pod Wiskitkami

Piątek, 7 lutego 2020 · dodano: 11.02.2020 | Komentarze 7

Korzystając ze słonecznej pogody, szybki wypad na glinianki pod Wiskitkami. Wiosną zebraliśmy tam z Kluską trochę muszelek wstężyków, ostatnio znalazłem ciekawą wzmiankę o wstężykach, więc postanowiłem zobaczyć znajdę jeszcze jakieś muszelki. A o co chodzi napisze niżej przy zdjęciach wstężyków.






W nocy był lekki mróz




A o dzieło wiatru, nie mrozu.



Nasz ulubiony cypelek na gliniankach



Gniazda w trzcinach




Grzybki



Zanim przejdę do wstężyków, najpierw zajmę się małżami i ślimakami wodnymi. Linkuję też do wpisu, w którym zrobiłem inwentaryzację muszelek znad Wisły, oraz ze stawów w Kraśniczej Woli.

Szczeżuja wielka (Anodonta cygnea), konkretny gatunek poznałem po rozmiarze, ta znaleziona muszla miała 16cm długości, a takie rozmiary osiąga tylko szczeżuja wielka (duża jest też szczeżuja chińska - gatunek obcy, inwazyjny, ale ona jest bardziej okrągława, a ta jest zbyt podłużna na chinńską).





Z małży to tyle, przechodzę do ślimaków wodnych... słodkowodnych.

Błotniarka stawowa (Lymnaea stagnalis)




Wydaje że są to muszelki zatoczka rogowego (Planorbarius corneus), ale stuprocentowej pewności nie mam... może to jednak być jakiś inny zatoczek, albo nawet kilka różnych zatoczków.




Awers muszelek - widać, że są lewoskrętne w odróżnieniu od innych muszelek ślimaków z tego i poprzedniego wpisu.



Rewers



A to ciekawostka - w jednej z muszelek znalazłem takie coś... myślałem że to taka malusia muszelka, ale coś mnie tknęło i włożyłem do wody. Okazało się, że jest to żywy ślimaczek. To mi przypomina, że jak z Kluską hodowaliśmy kijanki, to przywożąc im świeże glony nabrało nam się kilka małych ślimaków (większego dorzuciliśmy specjalnie).

Jest to prawdopodobnie zatoczek wieloskrętny (Anisus calculiformis), ta kropeczka na prawo od środka to serduszko, przez przezroczystą muszelkę można obserwować jak bije. Ten ślimaczek jest malutki, ma raptem 6mm.



A teraz przechodzę do ślimaków lądowych, a konkretnie jednych z najczęściej występujących, czyli wstężyków. W Polsce występują trzy gatunki - wstężyk gajowy (Cepaea nemoralis), ogrodowy (Cepaea hortensis) i austriacki (Cepaea vindobonensis). Nas interesują te dwa pierwsze (zresztą w. austriacki występuje raczej bardziej na południu).

Otóż a wstężyka gajowego i ogrodowego występują trzy podstawowe barwy muszli - żółta, różowa i brązowa. Jakby było tego mało, dodatkowo mogą występować paski - od zera do pięciu, ponadto kilka pasków może się czasem zlewać w jeden gruby. Trafiłem ostatnio na wzmiankę o liczeniu wstężyków, a konkretnie jakie wzory muszli (kolor+paski) występują w różnych populacjach - link. Muszę się dowiedzieć, czy projekt jest jeszcze kontynuowany, ale nawet jeśli nie, to chętnie dokonamy zliczenia jakiejś populacji po prostu dla siebie.


Ponieważ jednak jeszcze nie sezon na ślimaki, to pojechałem na glinianki obejrzeć muszelki. No cóż, po zimie muszelki były takie sobie (wiosną nazbieraliśmy ładniejsze, takie świeże), ale zawsze można było rzucić okiem co tam mamy. Otóż były Y00000, Y00300, oraz Y12345 (Y - yellow, numerki oznaczają który pasek licząc od góry występuje, zero oznacza brak paska, tez z 3 to pasek środkowy, a 12345 - z pięcioma paskami).





A teraz przechodzę do muszelek zebranych w zeszłym roku (wstężyki w większości chyba właśnie z tych glinianek).

Tutaj nasze plastelinowe ślimaczki, te z rogami to są ślimaki-jednorożce. Dodam że winniczek to daleki krewny wstężyków, należy bowiem do tej samej rodziny co one.



Tutaj też mamy głównie Y12345, a także Y00000... tyle że dodatkowo P00000 (P - pink).





Tutaj jak odróżnić wstężyka ogrodowego od gajowego. Otóż dorosły ślimak ma tzw. wargę, czyli zgrubiały i wywinięty brzeg muszli przy otworze. Jeśli warga jest biała, to wstężyk jest ogrodowy, jeśli brązowa to gajowy (gajowe ponadto są zwykle nieco większe i liczniejsze).

Ponadto widać tutaj i powyżej, że jednemu wstężykowi gajowemu zlały się dwa dolne paski, oznaczmy to nawiasem Y123(45).



A tu widać, że coś się stało ślimakowi (jakieś uszkodzenie muszli, czy coś) i w pewnym momencie jest taka jakby łata na muszli bez pasków, a potem znów się pojawiają paski, choć z początku jaśniejsze.



Na koniec jeszcze jedna ciekawostka - wstawiam zdjęcie z zeszłego roku (z tego wpisu, w nim jeszcze kilka fotek wstężyków), oto wstężyk z białym paskiem... doczytałem się, że rzeczywiście występują nie tylko brązowe paski, ale też białe, jednak są one bardzo rzadkie. Natomiast ta miejscówka była świetna, takie zatrzęsienie wstężyków, że głowa mała... dosłownie całymi kiściami rosły na drzewach! Trzeba tam obowiązkowo pojechać na liczenie.