Po Lesie Bielańskim

Piątek, 1 października 2021 · dodano: 22.10.2021 | Komentarze 4

Ufff, zdążyłem ze wrzuceniem pierwszej październikowej wycieczki na bikestatsa, nim skończył się październik.

Wypad do Warszawy, a konkretnie do Lasu Bielańskiego na warsztaty. Przejeżdżając przez Lasek Lindego mieliśmy zabawną przygodę, bo w pewnym momencie zauważyliśmy łosia... jak się jedzie rowerem i nagle z boku zobaczy taką sylwetkę, to można pomysleć przez chwilę że to prawdziwy. A Kluska nawet bała się, że się zderzymy (bo wyglądał jakby wychodził nam z prawej strony wprost pod koła).



A warsztaty okazały się w zasadzie zwykła wycieczką po lesie z przewodnikiem (mniej więcej na poziomie - drogie dzieci, to jest las). Kluskę bardziej interesowało się wspinanie na barierki mostku, oraz wbieganie na górkę.



Tak więc szybko się odłączyliśmy i zrobiliśmy własną traskę po lesie. Warsztaty miały trwać godzinę, a my spędziliśmy w lesie trzy godziny.

Ruinki, zdaje się że koszar.



Brama do lasu



A tu coś żarło liście.




Postój na kawę na sympatycznej miejscówce piknikowej. Słonko świeci i było przyjemnie, w ogóle pogoda dopisała.



Taki mini labirynt




Kluska musiała wleźć na wszystkie zwierzaki, zaczęliśmy od tych średniego kalibru




Potem przyszła pora na największe wyzwanie, czyli na łosia



A potem na maluchy (nawet zajączka nie oszczędziła).




Udało się nawet wejść na sowę.. a właściwie do sowy.



Były też żywe zwierzaki, nie tylko drewniane... ale te były za małe, by je dosiąść.




Dalej w drogę. Te schody Klu pokonała kilka, albo nawet kilkanaście razy biegiem i/lub skokami w górę i w dół.



Było też skrzykowanie, tutaj nawet było coś w rodzaju stoliku na logowpisy.




A tu logbook innej skrzynki później, tym razem ja się wpisywałem, bo mieliśmy wpisywać się po kolei.



Dawny klasztor, obecnie UKSW.



Pomnik - Statua Kluski (hasło" "Żywią y Bronią").



Proszę wycieczki, idziemy dalej.



Tak dla sportu zmierzyliśmy obwód jednego z licznych tutaj okazałych dębów (405cm obwodu w pierśnicy).



Nawet żołędzie miał okazałe.



Szwarc-grzybki.





Zejście do kolektora ściekowego.



Przynajmniej oficjalnie, bo tak naprawdę jest to tajne wejście do Krainy Deszczowców.



Nie tylko rosnące drzewa są atrakcją tego lasu.








Jedna z licznych mogił z warszawskich i podwarszawskich lasów.




Kolejne ruinki.



Tylne wejście na AWF. lavinka twierdzi, że regularnie furtka ta była zaspawywana (sąsiednia była nadal zaspawana), a potem w czynie społecznym otwierana... albo wreszcie dali sobie z tym spokój, albo mieliśmy farta trafić tu w dobrym momencie



Dziewczynka ze skakanką.
- Ej, pożycz no tej skakanki.



Kluska przy tej samej rzeźbie kilka lat temu.



A tu z rzeźbą w Radziejowicach (mniejszą i w innym materiale). W ogóle nazwa tej rzeźby to właściwie "Skakanka", ale ta w Radziejowicach skakanki nie ma.Jest jeszcze co najmniej trzecia rzeźba w muzeum w Białymstoku, a może jeszcze gdzieś jest jakaś?

W ogóle któraś "Skakanka" była sportową nagrodą przechodnią w międzywojniu, któraś stała na transatlantyku "Piłsudski" (może ta sama, jak przestała być nagrodą). lavinka kiedyś ruszyła w blogową podróż tropem dziewczynek i skakanek  - o tu w tym wpisie.



Wracając mieliśmy ciut więcej czasu, więc oswoiliśmy jeszcze tego pierwszego łosia z Lasku Lindego.