Nad Pisię i do lasu

Sobota, 20 kwietnia 2019 · dodano: 25.04.2019 | Komentarze 1

No i czeremchy zakwitły





Brzeziniak też kwitnie i zielenieje





W lesie coraz bardziej zielono






I biało od zawilców





A tu inny, miodunkowy bukiet kolorów



Z nowości, kwitnąć zaczyna gwiazdnica wielkokwiatowa



Zakwitły też pierwiosnki




Oraz groszek wiosenny






Hej, nie śpij! Mamy gości!



Dobra, dobra, a ty wyłaź ze spiżarki



A poza tym bocian

Z Klu do przedszkola

Piątek, 19 kwietnia 2019 · dodano: 17.05.2019 | Komentarze 0

Z Klu nad Pisię Gągolinę

Piątek, 19 kwietnia 2019 · dodano: 22.04.2019 | Komentarze 3

Tradycyjna wycieczka z Klu nad Pisie Gągolinę. Zacząć trzeba od posiłku, zwłaszcza że zabraliśmy ją z przedszkola nieco wcześniej - przed podwieczorkiem, żeby nieco dłużej posiedzieć nad rzeką.



Chodzimy z miarką po lesie i mierzymy obwody drzew.



A teraz robimy z Pisi zupę... wrzucamy różne rzeczy do rzeki, w tej chwili wpada stos liści (znaczy zioła prowansalskie).



Oczywiście najfajniejsze było wrzucanie kamieni... a potem robienie kotletów, czyli moczenie w wodzie, obtaczanie w piasku, a na koniec i tak do rzeki.





Tworzymy model Pisi Gągoliny - znaczy lejemy wodę na piaszczystą drogę ze sporym spadkiem i obserwujemy jak płynie i powstają koryta. No, czasem pomagamy udrożnić to i owo.




To chyba ślad jakiegoś węża.



A to... z Kluską ustaliliśmy, że rzęsorek rzeczek (ostatnio jest u nas na tapecie). Jak powedzieliśmy lavince, to się śmiała:
- Ha, ha, ha - po czym pokazaliśmy jej zdjęcie - Ha, ha.... a nie, rzeczywiście!

A tak naprawdę to cokolwiek małego z nóżkami i ogonem, jaszczurka na przykład.




Nie, ten chyba nie



A to chyba wątrobowiec... obstawiam porostnice wielokształtną.



Coraz zieleniej się robi








Mała inwentaryzacja kwiatków nad Pisią

- zdrojówka rutewkowata



- ziarnopłon wiosenny



- zawilec gajowy i żółty



- fiołek



- łuskiewnik różowy



- kokorycz



- jasnota



- bluszczyk kurdybanek



- szczawik zajęczy



- śledziennica skrętolistna



- szczyr

Z Klu do przedszkola

Czwartek, 18 kwietnia 2019 · dodano: 17.05.2019 | Komentarze 0

Znad Żabiego Oczka do Żabiej Woli

Środa, 17 kwietnia 2019 · dodano: 19.04.2019 | Komentarze 4

W zeszłym tygodniu z okazji strajku nauczycieli, wyskoczyliśmy na wycieczki do Radziejowic i Jaktorowa, a potem zrobiło się strasznie zimno... po tygodniu nasze przedszkola zawiesiły strajk, a my z okazji ładnej pogody wracamy do pierwotnego planu planu cotygodniowych wagarów w celu zrealizowania jakiegoś wypadu.

Dziś padło na Żabią Wolę - w zasadzie chcieliśmy tam jechać z Kluską w zeszłym roku, ale jak przejeżdżaliśmy przez nią sami, sprawdziliśmy że trwała totalna rozpierducha na drodze krajowej nr 8, co nas skutecznie odcinało od Żabiej Woli - trzeba było przebić się przez plac budowy z jednocześnie poprowadzonym prowizorycznie ruchem samochodowym... masakra, sami się ledwie przebiliśmy, a z dzieckiem woleliśmy nie ryzykować. Odłożyliśmy więc ten kierunek na jakiś czas... w styczniu podskoczyłem (wpis na bikestatsie), i sprawdziłem, że wiadukty już są wybudowane i przejezdne. A zatem można jechać!

Główny goździk programu to wizyta w mini Muzeum Żaby. Postanowiliśmy zabrać nasze domowe żabki na taką wycieczkę... ale początkowo nie mogliśmy żadnej znaleźć... udało się wygrzebać tylko bociana. W końcu po dłuższych poszukiwaniach udało się zlokalizować trzy sztuki zielonych stworzeń.


Wycieczkę zaczynamy oczywiście od jedzenia. Jedzenie i picie w podręcznych kieszonkach skończyło się już po 7km, co poznałem po dobiegającym z tyłu marudzeniu "nudy mi są".



Aha, wycieczka do Żabiej Woli znad Żabiego Oczka, jak się nazywa staw w parku... z ciekawostek dodam, że w serii książek o Hani Humorek jest strumyk o nazwie Żabie Udko.



Pierwszą atrakcją na trasie okazał się żuraw.



Jako że jedziemy do Kuklówki, gdzie mieszkał Józef Chełmoński, zastanawiamy się co namalował - żurawie czy bociany (bociana spotkaliśmy tydzień temu)? Po chwili grzebania w pamięci ustalamy, że bociany... ale że żurawie chyba też.

Potwierdzenie pierwszego przypuszczenia znajdujemy na szkole im. Józefa Chełmońskiego w Kuklówce.



Obok szkoły robimy sobie pierwszą rozwałkę przy placu zabaw i siłowni plenerowej.




Ciąg dalszy spotkań z przyrodą - żuczek jakiś.



Zdaje się, że pigwa.



W międzyczasie śpiewamy bocianie szlagiery - ja teks regularny, a Kluska z bocianem śpiewają w tym czasie po bocianiemu "kle kle kle kle..." Jeden kawałek Klu przyniosła z zajęć "zabawy ludowe" w przedszkolu:

Bocian, bocian, kle kle kle
Przynieśże nam śniadanie
Przynieśże nam kluseczki  |
na cztery garnuszeczki       | x2

A drugie to była nasza przeróbka przeróbki na melodię "Wyginam śmiało ciało" (tylko zamiast "żabkę" było "jabłko")... też Kluska przywlokła z przedszkola, albo skądś, i jak jej się kiedyś przypomniało i mi nagle za plecami to zaśpiewała, to omal nie spadłem z roweru:

Mniam mniam mniam mniam mniam mniam
Mniam mniam mniam mniam mniam mniam
Mniam mniam mniam mniam mniam mniam
Ja lubię - żabkę!


No dobra, a teraz gdzie dalej? W Jaktorowie byliśmy tydzień temu, no to w prawo.



Pierwszy głaz upamiętniający Chełmońskiego



Drugi głaz upamiętniający Chełmońskiego (minęliśmy wcześniej trzeci w Międzyborowie, ale się nie zatrzymywaliśmy).




Skrzynka...



Przystanek Kluska... znaczy Kuklówka.



A teraz jedziemy Wężykiem. Kluska stwierdziła, że droga w Wężyku za mało wężykuje (Choć faktycznie leci wężykiem), więc dodatkowo musiałem jeździć wężykiem.

Droga robiła tak:
- węęężyyyyyk,             węęęężyyyyyk,          węęęężyyyyyk....
a my tak:
- wężyk, wężyk,wężyk,wężyk,wężyk,wężyk,wężyk,wężyk,wężyk,



Rzut obiektywem na boki, czyli krajobrazy




Przeskoczyliśmy wiaduktem nad ósemką
- Czy jest już Żabia Wola?
- Chyba tak... a nie, ale jesteśmy już w gminie.



O, no i wjeżdżamy do Żabiej Woli.



O, drugi raz wjeżdżamy do Żabiej woli... a zatem jesteśmy w Ż.B. podwójnie.



Brama do Lasku Żabiowolskiego (zdjęcia późniejsze o miesiąc, bo krawężnik utrudniał zjazd, a nie zatrzymywaliśmy się na dłużej, bo obok co i rusz pędziły ciężarówki)




Żłobek Żabka



No i jesteśmy u celu - dworek w Żabiej Woli, w którym obecnie mieści się dom kultury.





Zaczynamy od najważniejszego, czyli wbijamy się na pięterko do Muzeum Żaby (a oto oficjalna strona muzeum).





Bocianom wstęp wzbroniony... chyba że na smyczy. Nasz jest właśnie przyczepiony do smyczy, więc mozemy go wprowadzić.



A oto i nasze żabki - pluszowa, gumowa i łopatka. Na wycieczce w muzeum.




A propos okna




Tak jakoś się trafiło, że w jednej z książek właśnie przeczytaliśmy wiersz Agnieszki Frączek "Żabka" (powiększenie po kliknięciu w fotkę). Akurat na czasie. A poza tym mam wrażenie, że jest trochę inspirowany wierszem Kerna "Żyrafa".



Żaby z konkursu plastycznego - Klusce najbardziej podobała się ta niebieska druciana.




N to co? Zwiedzamy dalej.













Schodzimy na dół... ta reprodukcja z lewej, to potwierdzenie że Chełmoński żurawie też malował.



A teraz kolejny goździk programu - szukamy skrzynki.




Być w bibliotece i nic nie wypożyczyć? To jak być w Paryżu i nie widzieć Krzywej Wieży w Pizie, cytując klasyka.



Po zapisaniu się, Kluska może dorwać się do szafki z książkami dziecięcymi - no oczywiście, ulubiona seria (Mądra Mysz).





Biblioteka ma fajne logo - standardowe logo biblioteczne przerobione żabę (szkoda tylko, że na karcie tego logo nie ma).



Wypożyczyliśmy pięć książek, przy czym z ulubionej serii takie:



Książka "Plac budowy" jest bardzo życiowa, jest w niej np. najważniejszy element pracy na budowie - fajrant! Nasz kolejny punkt programy też jest w tym klimacie - rozwałka przy placu zabaw.



Aha, mieliśmy pomysł żeby wypożyczyć coś z żabami, ale jakoś w nadmiarze wrażeń się zapomniało... jednak znaleźliśmy żaby w wypożyczonych książkach, a konkretnie w "Ania i Krzyś w kraju liliputów".



Plac zabaw - Kluska zareagowała dokładnie tak samo, jak my rok temu:
- Ślimaki? A dlaczego nie żaby?

Ale ogólnie plac zabaw bardzo sympatyczny, głównie w drewnie. No i te ślimaczki, które nas zachwyciły.





Ale znalazła się też niepozorna żabka.



A to nasza do towarzystwa.



Wiklinowa baza... jest jeszcze tunel, ale baza fajniejsza, bo Klu jest właśnie na etapie baz. A jak to porośnie jeszcze bardziej liśćmi, to będzie jeszcze fajniejsze.




No i jeszcze parę fotek z placu zabaw.






Nie to żebyśmy Klusce wkładali kask na zabawę na takich drabinkach i mostkach... po prostu akurat szykowaliśmy się do odjazdu i to było ostatnie przebiegnięcie się po tym zestawie. Ale i tak wygląda śmiesznie, jak z jakiegoś parku linowego, czy via ferraty.



Dobrze że zdążyliśmy tu przyjechać,dopóki plac zabaw jest jeszcze dla Klu jakąś atrakcją, ale to już nie to co kiedyś... rok temu mielibyśmy problem żeby ją stąd wyciągnąć w podróż powrotną. A dwa lata temu oznajmiłaby, że ona tu mieszka i nigdzie nie jedzie i trzeba by ją siłą załadować na rower, więc powrót zacząłby się jazdą na syrence.

Jeszcze obejrzeć park podworski.




Aktualnie mamy żółte  łany ziarnopłonów wiosennych wzbogaconych gdzieniegdzie przez zawilce żółte.



Kwitnący wiąz szypułkowy... bodajże.




Wracając zahaczamy o Zalew Grzymek na Pisi Tucznej. Najpierw myk po kolejną skrzynkę... a jejku, wreszcie trafiliśmy na kwitnące drzewko keszowe (mirabelka chyba jakaś), byliśmy tu co najmniej trzy razy do tej pory i albo drzewko jeszcze nie kwitło, albo już nie kwitło (i były pokrzywy po uszy).





Grzebanie w skrzynce i wpisy do logbooka



Zalew od du... drugiej strony. Znaczy od końca.



Bluszczyk kurdybanek, jasnota, piżmaczek wiosenny... tyle z nowości, bo nadal jeszcze kwitną niektóre kwiatki, które tu sfociliśmy półtora tygodnia temu.






Ależ zielono tu się zrobiło



O! Łabędź w czasie drugiego poobiadku



Forsujemy Pisię Tuczną... nie zdecydowaliśmy się w bród, więc po prowizorycznej kładce.




Kluska przy okazji oglądania powstającego na naszym balkonie gniazda gołębi (o tak wygląda) stwierdziła że do tej pory nie widziała z bliska ptasiego gniazda. Więc jak wypatrzyłem kątem oka jakieś, to je sobie dokładnie obejrzeliśmy. Chyba jeszcze zeszłoroczne, luyb starsze, za parę tygodni był już go nie wypatrzył w tej zieleni.




Asfalt typu zlepieniec. Ten żwir nie leży na asfalcie, tylko w nim tkwi... jeszcze. Za parę milionów lat geolodzy będą twierdzić, że ta skała powstała w sposób naturalny, przez zalanie pokładów żwiru przez asfaltowe jezioro.



W drodze powrotnej Klu nam zasnęła... jak za dawnych czasów przy wycieczkach rzędu 50km wzwyż.

- relacja lavinki

Gniazdo gołębi na balkonie (z Klu do przedszkola)

Wtorek, 16 kwietnia 2019 · dodano: 18.04.2019 | Komentarze 0

Już co najmniej od tygodnia gołębie robiły sobie gniazdo u nas na balkonie... w rogu za bukszpanem. Miejsce trochę niefortunne, bo tuż obok drzwi na balkon, dlatego gdy zorientowaliśmy się że zostało złożone jajko, trochę zastawiliśmy ten róg kartonem, żeby miały więcej spokoju.

Tak na marginesie, to nie pierwsze ptaki, które chciały tu założyć gniazdo, kilkanaście lat temu w tym miejscu stał miniaturowy świerk, ale usechł. I którejś wiosny go wywaliliśmy, a następnego dnia zobaczyłem, że przyleciał wróbelek z gałązką w dzióbku, usiadł na skraju balkonu i się rozglądał... no cóż, upatrzył sobie bidulek idealną miejscówkę, to mu ją wywalili. Gdybyśmy wiedzieli, to ten świerk na pewno by został.

No ale teraz ptaki miały więcej szczęścia, bukszpan pod którym uwiły gniazdo nie usechł, a my go nie wywaliliśmy. W niedzielę rano (14 kwietnia) zauważyliśmy jajko... nie wiemy dokładnie kiedy zostało złożone, bo staraliśmy się im za bardzo nie przeszkadzać - mogło się pojawić między piątkiem wieczór, a niedzielą rano.



Drugie jajko zaobserwowaliśmy we wtorek (16-ego) rano (złożone w poniedziałek wieczorem, we wtorek rano, lub w nocy).



No cóż, póki co mamy pewne ograniczenia w korzystaniu z balkonu, ale gołębie się trochę oswoiły (zwłaszcza że nasypaliśmy im ziarenek i postawiliśmy wodę), da się obecnie ostrożnie wślizgnąć na balkon bez płoszenia gołębiczki z jaj.




Aha, Kluska nadała imiona jajeczkom. Zdaje się, że Cappuccino jest starsze.




Również przedszkolna grupa Kluski ma gniazdo gołębi pod oknem - te okna z lewej to jej sala, a z prawej to grupy równoległej.




A tutaj w jednym z domów fabrycznych... sprawa jest skomplikowana, bo mamy dwie samiczki i jednego samczyka
.





Jeszcze parę fotek z miasta




A to zdaje się wiąz szypułkowy





Wizyta w parku



Wierzba płacząca (ta z fotki powyżej)





Grab




Pisia Gągolina w klonach




I jeszcze trochę kwiatów klonu zwyczajnego




Cirrus na niebie, pogoda się zje... zepsuje. I rzeczywiście wieczorem padało, ale za to w środę od rana słonecznie i w ciągu dnia zrobiło się cieplej niż dotychczas.

Z Klu do przedszkola

Poniedziałek, 15 kwietnia 2019 · dodano: 18.04.2019 | Komentarze 0

Po Klu na dworzec

Niedziela, 14 kwietnia 2019 · dodano: 18.04.2019 | Komentarze 0

po mieście kilka razy

Piątek, 12 kwietnia 2019 · dodano: 18.04.2019 | Komentarze 0

Rundka po bibliotekach z Kluską

Środa, 10 kwietnia 2019 · dodano: 17.04.2019 | Komentarze 3

Psiakość, z dnia na dzień coraz zimniej, tak więc dzisiaj tylko krótka wycieczka - tak jak w tytule, tyle że każde na swoim rowerze. Odwiedzamy Centralę i Filię nr 2.

No to... jedziemy przez osadę fabryczną.




Stopik na najnowszym skwerku w Żyrardowie - przy dawnym stawie fabrycznym Centralna (o ile czegoś nie pokręciłem), oczywiście na Pisi Gągolinie.




Z górki na pazurki!



Rundka inhalacyjna naokoło mikrotężni... a raczej z dziesięć rundek.



Jeden z miejskich domków dla kota



Gra w bibliotece, najpierw gramy według reguł, a potem po swojemu, znaczy po kluskowemu




Wracamy, jeszcze ominąć ten krzak i jeszcze ze trzy i jesteśmy w domu.