Z Kluską na egzamin

Poniedziałek, 14 czerwca 2021 · dodano: 19.06.2021 | Komentarze 7

Ponieważ z Kluską przeszliśmy na edukację domową, mamy spokój ze szkołą (np. nie musimy jej holować na ósmą!) i tylko musimy na koniec roku zdać egzamin. W starszych klasach będzie więcej egzaminów, ale to dopiero przed nami.

Na szczęście egzamin był przed tymi @#%&*$ upałami, owszem dzień być ciepły, ale nie skwarny... po południu na słońcu było gorąco, ale człowiek się nie gotował momentalnie. Nie była to temperatura optymalna, ale jeszcze znośna.

Zmodernizowanym kiblem jedziemy do przystanku Parzniew (podobną drogę mamy ze stacji Pruszków, ale musimy się przebić przez miasto, a tak omijamy centrum obrzeżami).



Trasa Parzniew - Pruszków - Nowa Wieś - granicą Granicy - Komorów

Jedziemy "po żyrardowsku", czyli z Kluską na bagażniku (stwierdziliśmy że tak będzie nam najwygodniej). Oczywiście nie tylko w Żyrku tak się wozi dzieci, tylko w ogóle w małych miejscowościach, ale jakoś tak właśnie zaczęliśmy mówić i tak już zostało.

Wjazd do tunelu śmierci.



WuKaDka



20 metrów kota w Nowej Wsi.

I właśnie w Nowej Wsi w pobliżu tego znaku (ul. Różana), a wcześniej na ulicy Wspólnej minął nas samochód robićy zdjęcia do Street View. Doczytaliśmy się na samochodzie, że to Apple Maps (nawet nie wiedziałem że są takie mapy, ale też się nie zdziwiłem). Następnego dnia lavinka z Kluską widziały ten sam (albo taki sam) samochód w Żyrardowie.

Zapisuję tutaj na jakich ulicach nas minął, bo potem nie będziemy pamiętać by to sprawdzić... już kiedyś mnie minął jakiś taki samochód na jakiejś uliczce i nie pamiętałem gdzie mam się szukać. Ale raz mnie minął (w 2012) i zapamiętałem, nawet zdążyłem mu zrobić zdjęcia (o tu jest).



Po egzaminie jedziemy do Brwinowa się odstresować. Mapka bitwy w 1939 przy wejściu do parku (powiększenie mapki po kliknięciu w fotkę)





Park był ostatnio przebudowywany, toteż była okazja go sobie obejrzeć.



Przy placu zabaw dla maluchów przybyły sieci



Rzeźba... okazuje się że zrobił ją ten sam koleś, co np. rzeźby na Ochocie, a który mieszka pod Mszczonowem i nieraz obok jego domu przejeżdżaliśmy.



Początkowo myślałem, że to bobry, ale po bliższym przyjrzeniu się, okazało się że niedźwiedzie.



A w tym drzewie była kiedyś skrzynka lavinki, ale potem zginęła, a później drzewo się złamało. Dobrze że przetrwało w takiej formie.



Głównym celem wizyty w brwinowskim parku było odwiedzenie ogrodu botanicznego, który został otwarty 2,5 miesiąca temu. Powiększenie mapki po kliknięciu w fotkę, a tu - legenda.





Rośliny są oznaczone w ten sposób... hmmm, w domu sprawdziłem że jakiś dziwny ten ślaz, albo nie tej roślinki dotyczy tabliczka, albo po prostu jest przekwitnięty.



Tak, czy inaczej powąchać się nie dało.



Tutaj zakątek dla małych dzieci, od którego zaczęliśmy



Jest tu między innymi klatka meteor z meteokurkiem




Owady - pscółka, chyba biedronka i coś co jednogłośnie uznaliśmy za żuczka.





Urządzenie do robienia wirów




Są też drewniane rzeźby, ale chyba onnego autorstwa, w każdym razie mucha na pewno, bo miała inny podpis



Poza tym owoce - bez problemu można było rozpoznać żołądź, bukowy orzeszek, kasztan, czy strączek groszku






Z szyszkami trudniejsza sprawa, ale pierwsza raczej sosnowa, a druga chyba chmielowa




Gorzej z tym, to chyba miało być jabłuszko?



I eee... jakiś orzeszek w przekroju. Może być laskowy, ale równie dobrze żołądź bez czapeczki.



Można się przymierzyć jak ciężkie jest życie wiewiórki z "Epoki lodowcowej"



Poza tym są rzeźby wiklinowe - sarny




I jakiś ptak



Jest tam całe mnóstwo tablic edukacyjnych - po pierwsze na blatach stołów



Po drugie stojących, ale z elementami obrotowymi



Warto patrzeć pod nogi, bo niektóre alejki są takie



Ścieżka sensoryczna, czyli tzw. ścieżka bosych stóp, gdzie można pochodzić boso po różnych nawierzchniach



Archeologiczna piaskownica... w zasadzie powinna być paleontologiczna, sądząc po tym co można wykopać. Przetestować, czy to rzeczywiście sprawia radość dzieciakom, czy nie nie mogliśmy, bo Kluska jest już na to za duża.




Jeszcze postój w jednym z bardziej zacienionych i zabluszczonych zakątków parku



Wyjeżdżając z parku zauważyliśmy jeszcze taki oto kwietnik.



No i na dworzec, w pociąg i do domu.